เธออุตส่าห์บินมาตั้งไกล
ให้ไมตรีใจที่ต้อยต่ำ
เก็บดอกหญ้าให้เธอสักกำ
ตอบแทนคำว่ารักของเธอ
แต่ไม่อาจจะเดินข้างเคียง
ไม่มีเตียงใดให้เราพบเจอ
นี่มันไม่ใช่ที่ของเธอ อย่าชวนพร่ำเพ้อ
อย่าฝันละเมอเพื่อคนอย่างฉันเลย
เหมือนเทน้ำบนหลังหมา
มันคงจะดูไร้คุณค่า
สลัดทิ้ง ทำเธอให้เหนื่อยใจ
อย่าเทรักบนใจฉัน
มันไม่มีดินแดนสวรรค์ ที่ฝันไว้
อย่าโง่ไปหน่อยเลย ที่รัก มันไม่ดี
อย่าใกล้กันแบบนี้ ฉันไม่ได้มีรักแท้ให้ใคร
แค่หมาข้างถนน แค่คนไม่เอาไหน
ไม่กล้าสะเออะรักใคร
ลำพังดูแลตัวเอง ยังไม่รอดเลย
อยากกอดเธอให้ชื่นหัวใจ
อยากจะใช้ชีวิตเพื่อเธอ
ใจคงเจ็บหากยังละเมอ
บอกลาเธอก็ช้ำเกินทน
คำว่ารักไม่มีค่าพอ
อย่ามารอเลยไอ้คนจนๆ
กับชีวิตที่ยังมืดมน ควรไปให้พ้น
มันน่าอายคน ที่เราเดินข้างกัน
เหมือนเทน้ำบนหลังหมา
มันคงจะดูไร้คุณค่า
สลัดทิ้ง ทำเธอให้เหนื่อยใจ
อย่าเทรักบนใจฉัน
มันไม่มีดินแดนสวรรค์ ที่ฝันไว้
อย่าโง่ไปหน่อยเลย ที่รัก มันไม่ดี
อย่าใกล้กันแบบนี้ ฉันไม่ได้มีรักแท้ให้ใคร
แค่หมาข้างถนน แค่คนไม่เอาไหน
ไม่กล้าสะเออะรักใคร
ลำพังดูแลตัวเอง ยังไม่รอดเลย
อย่าโง่ไปหน่อยเลย ที่รัก มันไม่ดี
อย่าใกล้กันแบบนี้ ฉันไม่ได้มีรักแท้ให้ใคร
แค่หมาข้างถนน แค่คนไม่เอาไหน
ไม่กล้าสะเออะรักใคร
ลำพังดูแลตัวเอง ยังไม่รอดเลย